งานทอดกฐิน ณ สามชุก ตลาดร้อยปี

ห่างหายไปนาน ขอสองตอนรวดเลยละกันนะคะ คือว่า เมื่อวันอาทิตย์เป็นวันฤกษ์ดี มีงานบุญ งานแต่งงานกันเยอะมาก ปุ๊ก็ได้ไปงานทอดกฐิน ที่วัดวิมลโภคาราม อำเภอสามชุก จังหวัดสุพรรณบุรี อยู่แถวๆ สามชุก ตลาดร้อยปี ที่ช่วงนี้คนฮิตไปเที่ยวกันเยอะนั่นแหละ และที่ไปสามชุกนี่ก็เพราะคุณยายสุดเลิฟอยู่ที่สามชุกไง ช่วงหลังนี่เลยมีคนโทรมาถามอยู่หลายหนว่าจะไปสามชุกไปยังไง กินไรดี เอาไว้วันหลังถ้าไม่ลืมจะไปเก็บภาพมาเล่าเรื่องตลาดร้อยปีละกันนะ

ที่งานกฐินนี้ก็ทำกันแบบเรียบง่าย ไม่มีพิธีรีตองอะไรมากนัก ใครมาถึงก็ขึ้นไปบนศาลา หลวงพ่อก็จะนั่งอยู่บนศาลารอให้คนมาถวายกองกฐิน ซื่งก็จะมีคนมากันเรื่อยๆ หลวงพ่อท่านมีความคิดที่ไม่อยากรบกวนใคร ท่านก็ไม่ได้ทำซองเรี่ยไรแจก ก็มีแต่ญาติโยมที่มาทำบุญกันเป็นประจำ ซึ่งก็เป็นคนสามชุกนี่แหละ แล้วก็มีลูกหลานสามชุกที่ไปทำงานหรือย้ายไปอยู่ที่อื่นก็จะกลับมาทำบุญร่วมกันอย่างปุ๊ เป็นต้น เห็นแล้วก็ปลื้มมม เพราะคนมากันเยอะแยะ มาจากหลากหลายที่มากๆ

ใครที่ถวายกฐินเสร็จแล้วก็จะลงมาข้างล่างซึ่งมีซุ้มอาหาร ขนม เครื่องดื่มที่ญาติโยมเอามาเลี้ยงกัน อิ่มทั้งท้อง อิ่มทั้งบุญกันเลยล่ะ พอพระฉันเพล พวกเราก็อิ่มกัน ก็ได้เวลาไปถวายกฐิน งานนี้รวมแล้วได้เงินทำบุญที่หลวงพ่อจะนำไปบำรุงโบสถ์เป็นเงินกว่า 1,300,000 บาทไทย อนุโมทนา สาธุด้วยค่า

เครื่องออกกำลัง

ช่วงนี้งานเยอะมาก แต่ก็ยังอยากออกกำลัง ฟิตร่างกายรับปีใหม่แต่เนิ่นๆ ก็เลยเกิดดำริอยากได้เครื่องออกกำลังไว้ที่บ้าน กว่าจะไปซื้อมาได้ก็โดนพี่ๆที่ office กัดไปหลายทีว่า ทีรองเท้าแพงๆซื้อโดยไม่คิดแบบว่าเร็วมากๆ สองนาทีก็ออกมาพร้อมรองเท้าใหม่ ทีเครื่องออกกำลังอันไม่กี่พัน คิดนานมาก

อ่ะนะ... ก็เลยต้องไปสอยมา ถามพนักงานบอกว่า ราคาเต็ม 2,990 บาท อืม... ไม่ลดเลยเหรอ ถ้าลดก็จะซื้อ พนักงานก็ไปถามมาให้ แล้วกลับมาบอกว่า ลดให้ 15% เหลือประมาณ 2,500 แต่ว่า ซื้อไม่ครบ 5,000 จะไม่ส่งให้ถึงบ้าน

เอ้า... 5,000 ใช่มั้ย ก็เลยไปซื้อกระเป๋าที่ลดราคาแถวๆนั้น จนครบ 5,000 พอกำลังจ่ายเงิน ก็มีพนักงานอีกคนเดินมาบอกว่า เครื่องนั้นไม่ได้ลด 15% นะครับ ปุ๊ที่กำลังยืนจ่ายตังค์ค่ากระเป๋า หันขวับ สายตามองไปแบบว่า นี่ถ้าสายตาเป็นมีดหรือปืน มันตายไปแล้วอ่ะ ยังไม่ทันจะพูดอะไรต่อ พนักงานคนนั้นก็บอกว่า มันลดเหลือ 1,990 ครับ มันมากกว่า 15% แล้วก็ส่งให้ถึงบ้านด้วยครับ ไม่ต้อง 5,000 ก็ได้ โหย... ทีนี้สายตาเชือดเฉือนกลับไปที่ไอ้พนักงานคนแรกที่มาบอกว่าต้องซื้อให้ถึง 5,000 คราวนี้มันก็รีบเลย แหม.. พี่ก็ได้กระเป๋าราคาถูกนะครับ อืม... แต่ชั้นไม่ได้อยากได้เลย นี่ก็พยายามจะคิดว่า จะซื้อเอาไปให้ใครดี หนอยยย

แล้วก็ซื้อไป แถมพี่ที่ไปด้วยกันก็เลยเอาด้วยอีกเครื่อง ก็เลยให้เอาทั้ง 2 เครื่องมาส่งที่บ้านปุ๊ แล้วเย็นๆเลิกงานพี่เค้าจะตามมาเอา เพราะใกล้ office แค่นิ๊สเดียวเอง แต่... เรื่องมันไม่ง่ายแบบนั้นสิ พอมันมาส่ง มันดันเอามาเครื่องเดียว โอ้ย... ปิ๊ดดดด ก็เลยต้องโทรไปวีนแตก เบอร์โทรที่ร้านในใบเสร็จหรือใบส่งของก็ไม่มี หาไปหามาก็เจอเบอร์ของเด็กส่งของที่โทรมาถามทาง นั่นล่ะครับ เด็กส่งของผู้นั้นก็เลยต้องรับกรรมไป แต่เค้าก็ดีนะ พยายามช่วยสุดๆ สุดท้ายเค้าก็เอาอีกเครื่องมาส่งให้ในวันรุ่งขึ้น

และสุดท้ายก็ได้ไอ้เครื่องนั่นมา มันก็หน้าตาแบบนี้ล่ะค้าบ มีแท่นเอาไว้เหยียบๆ แบบเดินหรือวิ่ง แล้วก็มีเชือกเอาไว้ใช้แขนดึงเพื่อลดแขนไปด้วย ลองใช้แล้ว มันก็เมื่อยใช้ได้เลย แล้วมันก็ยังมีที่จับเวลา นับว่าเราเหยียบไปกี่ทีแล้วด้วย ก็คุ้มราคาอยู่หรอก แถมพอเอามาตั้งไว้ที่บ้านก็ต้องหา location ที่เห็นสะดุดตา ปิ๊ง!!! งั้นต้องวางให้มันเกะกะ จะได้ไม่ลืมเล่นไง วางมันข้างเตียงเลย คงไม่ลืมเล่น แต่แล้ววันก่อนก็เตะมันเข้าให้จนหนังถลอกไปปื้นใหญ่ เฮ้อ... เพราะไอเดียเกะกะแท้ๆ ทีนี้ก็เลยต้องเอาผ้าขนหนูมาวางคลุมเอาไว้กันไว้ซะหน่อย แหะ แหะ..



อ้อ... ร้านที่เล่ามานี่คือ Super Sport, Central Chidlom ใครอยากจะไปใช้บริการก็รอบคอบกันหน่อยนะค้า...